kaa czyli yerba mate

Kiedy siedzielismy w Kuruguaty, zwiedzilismy szkole rolnicza, ktora prowadzi brat Tomasz- oczywsicie werbista, choc tym razem nie Polak. Szkola jest przeznaczona tylko dla ubogich dzieci ludzi mieszkajacych poza wsia. Obejmuje 3 ostatnie klasy podstawowki. Maja tam swoja hodowle krow, baranow, kurczakow, gesi, swoje pola uprawne tak, ze sa samowystarczalni - do jedzenia kupuja tylko cukier i sol. Maja tam tez rozne cudaczne rosliny jak np. drzewo z gabkami do mycia, orzeszki ziemne, sezam, trzcine cukrowa (jest pyszna!) itd. Wszyscy uczniowie pracuja w tym gospodarstwie, tak ,ze nie ma wakacji dla wszystkich. Kazdy uczen wraca do swojego domu co trzy tygodnie na tydzien, gdzie moze wyprobowac to, czego sie nauczyl w szkole (co potem sprawdza instruktor). Chca w ten sposob tez nauczyc rodziny pracy w polu, poniewaz w Paragwaju ludzie nie wiedza, jak uprawiac ziemie. Paragwajczycy wyrabali wszystkie lasy, posadzili soje, ale po kilku latach ziemia wyjalowiala, a oni sa bezradni. Tak wiec w szkole ucza sie, ze nie tylko sie hoduje soje i kukurydze, ale tez wiele innych roslin rozsnacych w tym klimacie. Rowniez hoduja rosliny w swoim lesie, zeby pokazac, ze nie trzeba wyciac wszystkich drzew, zeby cos moc uprawiac np. yerba mate czy kawe. Zalozenie szkoly jest tez takie, ze wszystko, czego sie naucza, moga robic w domu. Dlatego nie moga uzywac zadnych maszyn - zadna rodzina wiejska nie jest w stanie sobie pozwolic na traktor.
My trafilismy akurat na moment zbierania yerba mate. Dlatego przez dwa dni obcinalismy drzewka, nosilismy, obsuszalismy nad pierwszym ogniem, zeby liscie nie byly gorzkie, obrywalismy listki a na koniec kladlismy do czegos, co wygladalo jak wielki pasnik wybudowany nad zakopanym w ziemie olbrzywmim piecem. W tym pasniku mate suszy sie przez 24 h, po czym czeka rok zapakowana w wory, zeby byla dobra do spozycia. Tak wysuszylismy 800 kg lisci i przyjedziemy za rok, zeby sprobowac, jak nam wyszlo. Szkoda, ze nie mozemy przetestowac w domu naszych nowych umiejetnosci.